"Nic do stracenia. Początek."- RECENZJA

Recenzja

Nic do stracenia. Początek.
Kirsty Moseley

"– W porządku, przystojniaku. Co chcesz wiedzieć? 
– Po której stronie łóżka sypiasz? 
– A co to ma do rzeczy? – Ponownie traciłam cierpliwość. "

Hej!
Tak. Znowu książka pani Moseley.
Jak przez każdą książkę tej autorki, tak i przez tą dostałam cukrzycy, a zamiast oczu miałam serduszka.
"Nic do stracenia. Początek." to pierwsza książka, która opowiada losy Anny Spencer. (Są dwie części ;D)
O czym jest książka?

Opowiada o młodej dziewczynie- Annie Spencer, córce senatora. W dniu swoich szesnastych urodzin, wybiera się z chłopakiem do klubu. Tam wpadają na Cartera- niezbyt miłego pana, który
w kilka minut zamienia życie Anny w horror.
Po kilku latach dziewczyna nadal zmaga się
z koszmarami i traumą. Swój gniew rozładowuje na niewinnych ochroniarzach, którzy są jej przydzielani. Nauczyła się wyłączać uczucia
i krótko mówiąc, zachowuje się jak suka. (Musiałam, inaczej nie mogę jej opisać ;p).
Aż w końcu ojciec przedstawia jej nowego ochroniarza- Ashtona Taylora. Młodego
i oczywiście przystojnego chłopaka, który przyjmuję tą propozycję, zaraz po ukończeniu szkoły wojskowej.
Anna ma niedługo wyjechać na studia, a Ashton aby nie wzbudzać podejrzeń na campusie- udawać jej chłopaka. Jest tylko jeden mały problem. Anna nie lubi być dotykana. Nawet przez swoich rodziców. Ashton- cierpliwy nauczyciel, uczy ją zaufania do jego osoby, okazywania emocji i uczuć. Ku zdziwieniu Ashtona, Anna powoli zaczyna wychodzić ze swojej skorupy i nie jest już tą samą dziewczyną, która została mu przedstawiona
w gabinecie jej ojca.

Ok. Co ja mogę powiedzieć o tej książce?
Standardowo, jest słodka i urocza i kochana i i i i... Można tak wymieniać bez końca.
Nie spodziewałam się, że główna bohaterka tak szybko wpadnie mi do serduszka. Jej próby nie gapienia się na Ashtona i złoszczenia się na samą siebie za to, że go "obczaja". Szczerze? Uśmiałam się i to bardzo.
Ashton. Pierwszy rozdział z nim i ja już wpadłam. Jest tak kochany i cierpliwy wobec Anny, że to przechodzi ludzkie pojęcie.
Ale chyba najsmutniejsze jest jednak to, że w prawdziwym świecie, raczej nie znajdziemy takiego chłopaka. Ashton jest ideałem. Nawet jak na książkę tego typu, zbyt idealny.

Książka, moim zdaniem ma jedną wadę. Anna boi się dotyku. A kiedy poznaje Ashtona, ten po 15 minutach znajomości, kiedy ona w głowie układała plan, jak się go pozbyć, łapie ją za rękę. I jej się to podoba! Nie wpada w panikę czy histerię. Podoba jej się! Halo! Co się dzieje? Odbiega to od rzeczywistości i przynajmniej mnie, bardzo bolało w oczy.
Jednakże, mimo tej jednej niedoskonałości mogę jej dać mocne 9/10.
Słodka, słodka, słodka.
A druga część jeszcze bardziej słodka z świetnym zwrotem akcji!
Bardzo gorąco polecam "Nic do stracenia. Początek." :D

Diane :*